Çaste poetike me poeten ;Sanie Tushi RROKAJ

Hija .

——————–

Sa më mer malli për të moçmet fjalë

për këshillat e vyera të prindërve tanë

të dëgjonin këta breza fjalët

siç dëgjonim ne brezin e parë .

Sa doja të dëgjoja të ëmblat këshilla

në trupin tim ndiej veç

dëshpërim

si dallgët deti që i hedh

matanë ,

e ardhmja që më duket

fare pa kuptim .

E shkoj e them me vete ..

ndonjëherë me jetën bisedoi

që ngjan si bukëvale e ndarë

si plisi kur plugu i parë e plugon .

Njeriu mendon se ka vetëm dashuri ..

po ja që ndodhin këto në jetë

se di si na zuri ky mallkim

ç’po ndodh përtej hijes së vetë .

Këtë moment se kisha ndier me kohën .

shpirti në qetësi më kishte rënë .

S’kam faj që zemra mu prek

nga pema e vjetër që u tha me rrënjë .

Dhe avuj të nxehtë nxjerr lartë

afshi i nxehtë çan gjithçka

por pema e vjetër nuk çahet dot në dyshë

Se jeta ka vlerë dhe hija të mban.

/www.QendraPress.com/