Çaste poetike me poeten: Valbona Ahmeti
Gulçon shpirti
——————–
Zbehur agimet
Muzgjet errësuar
Veshur shpresat
Me mantel premtimesh
Brodhën ëndrrat
Një ditë u lodhën…
E vetmja
Shkëndijë shprese
Diku larg migruar
Fatet turrën
Të harlisura
Rrugëve pakrye
Një tingull dhembje
Vjen gërryer
Për folën boshatisur
Kërkesat përgjumur
Gjithçka në heshtje kapluar
Lozin parreshtur
Fajtorët maskuar
Qielli në gri shtruar
Retë rënduar
Derdhin lotin e tyre
N’fyt fjalë e lidhur
Gulçon shpirti Për ajkën mërguar
