Çaste poetike me poeten; Valbona R.HADRI

Bukuria  në shpirt,si një dritë qiellore

————————————————————

Ajo kujdesej për të,

ndërsa ai e fajësonte

Ajo e ndiente se po e përpinte terrina e një nate pa hënë,

por ai nuk e kuptonte

Ajo dëneste pranë tij, mesnatës së ftohtë

Dhe dridhej prej acari .

Ai me përbuzje e shihte ,

më ndot me sy mëkatari.

Ish kaq e bukur në fytyrë dhe në shpirt,

Si një dritë qiellore

Brenda saj rrënjëzonin të gjithë mirësitë.

Dhe gjithë këngët hyjnore

Ai që pa turp e përbuzte çdo ditë

Me neveri dhe përçmim

Një erë misterioze e rrëmbeu pamëshirë

Në një rrugë të pa kthim.

Valbona R.Hadri

/www.qendrapress.com/