Çaste poetike me poeten;Albina CEKA

EMIGRANT KUDO!

————————————

Morëm rrugën e arratisë

Ikëm larg në lule të rinisë

Pas lamë fusha dete e male

Gjuhë,flamur t’gjallë e varre

Arratisur si turma në det

Disa humben edhe jetën

E i gjalli u mbyt në siklet

Si skllav i botës së rreptë

U desh mund e sakrificë

Të bënim vend si pakicë

Të etikuar si të paditur

Si të pa Krishtë e të uritur

Ulëm kokën e punuam

Dhe “truthatin” respektuam

E më në fund na pranuan

Por prapë jemi të penduar

Të penduar që t’lam Atdhe

Me kërkua jetë ma të mirë

Menduam me u kthye shpejt

Ja ku u plakem në kurbet

Fëmijët janë rrit janë integru

Ata ndjehen në token e vet

Lind e rrit janë në kurbet

Kurbetqar quhen n’kët jet

Me u kthy duam në Shqipëri

Me dëshirë me jetu t’qetë

Të huaj ndjehemi në fole

Penduar këtu, penduar atje

Ngelem rrugëve n’kët botë

Zgjidhje s’po gjejmë dotë

Pendohu o mos u pendo

Emigrant u bëmë kudo.

Albina Ceka