Çaste poetike me poeten;Mimoza XHAXHAJ
Prisja nën çadër …
———————————-
Rigon ky shi ne mërmëritje
dhe mua vargjet , ne tel mi ndeh .
Zhveshur nga shiu , germat me duken ,
si skelete fosforike , ne agoni vjeshte gjethe rene …
*
Pikat shiut qe vazhdojnë te bien ,
duket sikur te mbajnë peng .
Mendimet si retë marrin vrapin ,
kujtimet rrjedhin si ky shi , grindavec …
*
Me kujtohet , kur binte ndonjë gjethe ,
– me thoshe : një jete tjetër po lind ,
i shoh gjethet qe po bien ,
me një dhimbje , pa kthim …
*
Veç ecejaket e mia dëgjohen ,
bashke me shiun qe mërmërit .
Ca dridhma , nen çadër mu futen ,
ndoshta nga kjo pritje e pakuptimtë …
*
Gjethet prure Era , bëre pirg ,
vallen e tyre te fundit po luajnë ,
frymën në fund te shpirtit ,
… pezull mbajnë … deri sa bien ,
ne rrugëtimin e tyre , t´amshuar …
*
Se di , pse mu dhimbsën kur i pashe ?
Me lodhi dhe kjo pritje e pambarimit ,
ndoshta po ashtu ka ikur dhe dashuria jone ,
si ikja e këtyre gjetheve … pa kthim … !!
*
Mimoza Xhaxhaj Mane
