Çaste poetike me poeten;Rudina Muharremi Beja

Vizatim me akuarel

——————————–

Ja gjurmët e mia nën qiellin që stis retë

e dritëhijeve luan me shkimëza rrezesh

Ja shpirti im shndërruar në frymë

tek flet me zhargonë stërkalash…

Ja ndjenjat përhumbur nëpër atë qerthull

që ngjyrat ka zverdhur stinësh,

Ja stigmat fshehur fasadave të rreme

e dhimbjet përtej kornizash…

Ja troku drithërues përhumbur hapave

enigmave që vetëm thellohen,

Ja flatrat ngarkuar me dëshira të pafajshme

shkëmbijve të egër tek thërmohen…

Ja ti, tek vjen si një fllad pranvere

më përkëdhel e lule ndjej të çelin

buisin ngjyra e njëmijë vezullime

mbi fletën ku vizatoj akuarelin…

8/08/2021

&    &    &

Çast

—————————

Vështrimi kthehet në çast,

zbathur, para një fotografie,

zhgënjimit në vite,

tek-tuk, ndonjë̈ fitore e trishtë

e koha më shkel me zinxhirë̈ melankolie,

rrëmujës së mendimeve,

qerpikut nën hije…

&      &    &

Mbushur përplot me veten.

_____________________________

 Pleksej, shpleksej tablosë̈ së gjallë

imazhi, që si gjethet dyndej

kahëve nga frynin erërat,

e vetvetja, kurrë̈ s’mund të ishte…

Ndërsa bindesha,

se s’kishte varfëri më të madhe

se boshi që fshihte ai imazh sqimë endur,

i atij gjoksi n’gufim,

mbushur përplot me veten.