Çaste poetike me poetin;-Rexhep F.MORINA

NË KËNGË I PËRJETSHËM

(Kushtuar dëshmorit Hilmi Hoti)

——————————————–

Mbi tërë hapësirën e Dardanisë,

Stuhi terri ishin vitet e robërisë.

Kur shkrepi dita,agu i historisë,

Koha përflaket,lind yllin e lirisë.

Në epokën e re, seç shndriti moti

Zbriti hyjnor gëzimi tek fisi Hoti.

Vatrës malësore i shtohet më i riu,

Amanet të shenjtë i la atë Hysniu.*

Të mbroj atdheun, e të lartin ideal,

I papërkulur të eci shtigjeve në mal.

Rrugëtimin se ndali,trim çlirimtari,

Sypetrit ishte, kudo marshon i pari.

Për trojet e shtrenjta, viset arbërore,

Ai pushkën kurrë se lëshoj prej dore.

Përkrah i kishte,ata djemtë guximtar,

Që kalojnë në fronte,beteja me radhë.

Përball armikut, i patundur qëndron,

Ndër luftime t’rrepta hasmin e qëllon.

Armën në vijë zjarri, fort e shtrëngon,

Me shtatin e tij vigan,për atdhe lufton.

Nuk e frikëson topi, as klithmat barbare,

As zjarri e tymi që ndizte bisha vrastare.

N’betejën fitimtare, mbeti i pavdekshëm,

Diell drite Hilmiu, në këngë i përjetshëm.

/www.QendraPress.com/