Çaste poetike me poetin;Ragip GJOSHI
(K)ISHTE LUFTË…?!
1.
Kishte zjarmi Atdheu,e kokëdhembje
Vërdallëshin retë e zeza,stina n’shembje
Kishte halle fëmiu,shkronjave iu pre udhë
Ua grisën Abetaret,ua rrëmbyen nga dora
I përzunë nga klasa,me dry u mbyll shkolla.
Kushtëtutë e të drejta i bënë tym e flakë
Edhe shkollën e shkrumbuan, e bënë gacë
Flakë e hi poetit ia bënë dhe dorëshkrimet
Diellin tentuan ta ndalin,t’i ndërronin stinët.
U dallgëzua mali,lumi,deti e oqeani
Kur dha kushtrimin Adem legjendari
Ishin lodhur shekujt,n’ethe e zjarmi
Në Kalendar shfletohen ditë me lavdi
Lufta shembi gurët të ndarjeve tona
Simfoni e trisht ekzekutohej, tevona
Aritmetikë ballkançe,me plagë Kosova!
Uniformë ngjyrë mali,shqipen n’ballë
Ushtri e parë që Atdheut Zot i ka dalë
Një ushtri,një ngjyrë,emblemë e rrallë
Nëper tavolinat e diplomateve shamatë
Ndonjë gëllënkë Wiski ngrisnin përnatë
Të idhetat etje shuheshin para Hartave.
Fitili i vdekjeve ishte ndezur mbi male
Nënave zemrën mal ia bënte djali luftëtar
Shtigjeve të lirisë shembeshin gurët kufitar
Luftë n’çdo cep Atdheu,nipa t’Skënderbeut
Hisen tonë të diellit e mbuluan re të zeza
Luftëtarit,përditë, dhimbjet i shtonin thinjë
Lufta mori në shënjestër,e vrau Robërinë!
2.
Bëhej dasmë në male mbi kreshtat plisbardha
Luftëtarët në log,robëria e dehur vallëzonte
Luftën e bënin trimat shtigjeve të lavdisë
Kur në udhë para iu dilte vdekja ata bien
Krenarish,kurorë bënin me lirinë…
Sa mbaroi lufta,frikacakët rrëmbyen lavdinë
Ata që munguan në skenë lufte,e hanë lirinë
Mallkimi i ndjektë kudo”trima” me marri
Ata u shpifën e gënjyen nga inat për trimëri
Ata kanë emër të zi,tentuan t’a nxinë lavdinë.
Kur lufta përfundojë terri u shemb,agu dritëroi
Çlirimtarët u morën ngrykë,njëri-tjetrin shtërngoi
Nënat do të vazhdojnë të presin djetë dëshmorë
Disa vajzë do të presin bashkëshortët kreshnik
Fëmijë do të presin baballarët,t’rënë n’aktin heroik.
Unë nuk e di se cili deshti Atdheun ta tregëtoi
Por unë e pashë kush e çmimin për te e pagoi
Kanga skandaloze morën,mkatarët e pasluftës
Shpifje e gënjeshtra, ngarkuan mbi kurriz lirisë
Mbi krahërorin e luftëtarit, hyjninë akuzuan
”Trimat” e pasluftës ftohtë si rrasat mbi varr…
Do syinatçor,deshën të djegin t’rënë e ’t’gjallë
Përjargëshin ”kujtimet” e ftohta të qyqarllëku
Prej prapaskene në duel nxorën n’mes sokaku…
Nisën letra turpi ende s’kishte zbardh drita
N’ekstazë,miqëve të lirisë iu shtireshin si qiriu
Smirakët e lirisë, shejtënin hodhën në zjarr
Ata dhe luftëtarët, dy skaje ttë nxjerra n’pazar
Dy tabore ngrehnin njëri-tjetrin shpër,zvarrë…
Dhe lufta vazhdon gjithmonë si një tragjedi
Dhe lufta e fundit vazhdon në një Pazar të ri!
Drenicë, më 24 shkurt 2024
/www.QendraPress.com/