Çaste poetike nga;Qazim THAÇI

A mund të jetohet koha me kaq shumë dhembje

___________________________________________

Sa shumë trishte kemi në këtë kohë pa kohë

Kur çdo mëngjes kemi pikëllim në postat elektronike

A mund të jetohet koha më kaq shumë dhembje

Kur zemra çdo ditë mbushet me hidhërime nga kjo murtajë

                                     &  &  &

Miqtë nga  gurbeti me plotë ankth pyesin, a jemi të gjithë?!

Si Herakliti mbushur mall me dritën e Dionisit i themi pikëpyetje shumë

Na mungon;Dona, Besniku, Afrimi e shumë  e shumë të tjerë

E prapë me plotë trisht rifillojmë të numërojmë të munguarit..

                                    &  &  &

Miklueshëm zemrat i kemi ditë për ditë sikur mbrëmja e vrugët

E mbi varre te reja mbjellim trëndafila të  egjër si kujtim të hidhur

Si ta mundim këtë trishtim të kësaj murtaje kur bota u mbush me zi

E dielli edhe në këtë pranverë  tradhton sikur pasqyra e Parisit…