Çaste poetike me poeten;Shukrije GASHI
Shekujt ishin vetëm një çast
———————————————-
Ecjeve nëpër kohë
dje dhe sot Mileniumeve
nuk u rrokullisa shtigjeve
të rrëpinjëta asnjëherë
Shekujt qenë vetëm një çast
tik-taku e u ngjizë njeriu
kur u krijua gjithësia dhe galaktika
po ato çaste u linda
shpirti im qe atje dëshmitar
unë dhe dhimbja ime
dyzuar në një për ty
viteve 490, 494, 741
e takova fantazmën time lirike
urtësi dhe rebelizëm njëkohësisht
jemi të pavdekshëm më tha
nuk heq dorë nga e pathëna
as në errësirën më verbuese
kur qiellit do t’i shkunden yjet
dhe hëna të ikë në pakthim
As nesër as kurrë do të vdes
me shpinën kthyer Njeriut
nga Qielli i Shtatë erdha vetëm
mbështjellur në lëkurë balte
brumosur me mish koc e gjak
Eliksirin e jetës e mora
nga gjiri i Nënës Hirësia e Saj
sërish do të ngjitem vetëm
do kthehem atje nga erdha
pa frikën se i bëra keq ndokujt…