E diela poetike me poeten;Nurie Baduni

TROKTH I NJË KALVARI

—————————————–

Unë tek ti Tiranë, trokth i një kalvari.

Rrëmoj e lëviz copëza e shkunden historitë,

Të shoh me ëndje e shpirti pikon lot,

Thellë qenies një zë, bërtet e troket fort.

Është zë i brendshëm ardhur nga harrimi,

Si të thote “ndal”, me mua s’luan dot,

I pagëzova vetë, janë lotë trishtimi,

Shtrydhur mikseve të kohës, sot ilaç shërimi.

Arritjet edhe humbjet strukur brenda trokthit,

Balancat përballë teje ato bëjnë pa frikë,

Baticat e zbaticat prek e numëroj.

Veten mes tyre mohoj e lartësoj.

Gezimet edhe dhimbjet kapur përdore,

Rrugës drejt kthimit seç më bëjnë dritë,

Është e gjatë kjo rrugë, tespiqe ēndërrimi,

Numëro para mbrapa e vargu nuk ka pikë. N. Baduni 04.07.2021