E diela poetike me poetin:Rexhep Hoti
Zjarri i lirikës përkulet në vargje
———————————————
Digjesha aq shumë për atë vend,
Sa zjarri i lirikës përulej në vargje;
Zhbëhesha aty në puthjen e tokës,
Ajo përkundej e robëruar në gjoksin tim;
Vlaga më rrjedhë nëpër damar si gjaku,
Vetëm kur më vjen ndërmend!
Ah, poezia ime,
Planeti u mbyll për të jetuar,
Trembet mos vdes;
I gjallë jam
E s’mund të vete më as tek arat e mia;
Stinët ikin e vijnë si dyndjet barbare,
Me tenda të zbrazura,
Pranë u bën roje vetmia!
Medet!
Viset u dashkan edhe pa njerëz!
Por dashuria mbetka e pakokë;
Flakërojnë dhimbjet përmbi të,
Si zemërimi i Zeusit kur godet me rrufe;
Shiu bie me shpirt të kallur,
Si copa meteorësh përplaset në tokë.
