E mërkura poetike me poeten;Kumrie Avdyl SHALA

TA KISHA NJË DORË TE FORTË

———————————————-

Sikur do ta dija se shpirti s’do këtë qetësi,

nuk do të kërkoja të të takoja.

Çdo ditë e vitit mua m`është nxi,

kur e kujtoj se sa vuajtjet përmbi korriz ke.

Si një mace të zezë që rri nën sofër,

Ashtu të trajtojnë ata shpirt’zitë

Bota rrotullohej e ty të futën n´vorbullë,

Veshtirë të shpetosh nga ajo marrëzi.

Kujtoj kohën kur qanim e qeshnim,

E për valët e jetës flisnim,

Ai zë i bukur plot melodi,

Ditë e natë në mendje më rri,

Atë ditë kur u pamë u ndamë,

Për t´mos u parë më në katër sy.

Zemra më shkallon të dalë nga krahërori

Kur e kuptova se ku je futur ti

Ah bre, ajo është një rrugë shejtani,

Në të cilën të gjithë u shpërblyen me vuajtje.

Shpesherë të kujtoj e natën me del gjumi,

Mendja tek ti më fluturon,

Më mirë të hamë bukë,

kripë e qepë,

E t’jetojmë të qetë.

Ah, jetë, o jetë

Të marrtë djalli e lumi!

Si s´u gjet një dorë e fortë,

Të largojë e të shpëtojë nga plumbi!

/www.QendraPress.com/