E mërkura poetike me poetin:Qazim THAÇI

Aroma e atdheut është simbiozë e besëlidhjes

———————————————————————-

Kur vjeshta zverdhë gjethet, e i përtokë mëngjeseve me erë.

Edhe këto silueta ndjenjash kanë aromën e At-dheut.

E shtëpia e Lidhjes,  rri besnike në pranverë  e në vjeshtë.

Për të pasur amanetin ,bazament  për kombin  në katrahurë të shekullit.

&    &    &

Lumëbardhit me erën e pranverës,  vije zëri i sajë në  vargje

I them vjeshtës, me gjethe të zverdhura përtokë se ajo

Ka dashurinë e maleve, e besën e zanave në  sytë e sajë

Ajo që këndon me vargje. për At-dheun si shtojzovalle

&   &    &

Retë e trazuara mbi Pashtrik kanë aromë atdheu.

E dhembja në Pikëllimë mat dashurinë tonë.

Stinët  bregut të  Drinit kodojnë siluetën e dashurisë

Aroma e atdheut është simbiozë e besëlidhjes në sytë e sajë.