Fryma poetike e së dielës me poeten; Dije Demiri FRANGU

Më 17 Prill mblidhen zogjtë e qajnë

——————————————

Më 17 Prill të çdo pranvere

Mblidhen zogjtë mbi degën e një molle në Poklek

I rrëfejnë barit e luleve e pemëve ju rrëfejnë

Si Ardiani kthehej nga biblioteka çdo ditë

Me libra nën sqetull duke rimuar një këngë të vjetër

E Mirani si i bënte kafe babait derisa ai shtypte

Librat për fëmijë

Tregojnë se sa bukur Kujtimi fliste për një simpati

Që i ngjante një zambaku

E Nderimi qeshte me dashurinë e tij

Rrëfejnë zogjtë më 17 Prill të çdo pranvere

E ndalen mbi degën e manit e qajnë butë, butë qajnë

Derisa pendlat ju lagen si nga rrebeshi i shiut

Duke kujtuar Ymerin e zonjën Nafije si u hidhnin copa pogaçeje

Kujtojnë Pranverën e vitit 1999 e renë e zezë që pat përbi qiellin

Lotët i fshehin nëpër faqet e librave të Ymer Elshanit

Nëpër shamitë e nënava të Poklekut

Që t’mos ua sheh Teuta e nipi e mbesat

Më 17 Prill të çdo pranvere

Qajnë shkollat qajnë librat e

Katundi e Kosova mërzitet shumë.

/www.QendraPress.com/