Fryma poetike e së dielës me poeten;-Florenca RADA

Nderi i Kombit

——————————

Po e nis këtë poezi

Me pak fjale dhe si tregim.

Për gjithë bijtë e Shqipërisë

Qe dhanë jetën për liri.

Brenda ne Tirane

Afere spitalit,

U vra Qemal Stafa

Me 5 – se te Majit.

Është një date përkujtimore,

Për te gjithë dëshmorët tanë

Qe luftuan kundër armikut

Dhe u vranë për vatan.

U derdh gjaku por si lume,

Vuajtje, tortura,ne gjithë Shqipërinë,

Armiqtë e jashtëm dhe tradhtaret,

Vranë e prenë 28 mije.

Kjo date mund te festohet,

Apo nonje date tjetër,

Por dëshmorët e lirise,

Duhet te kujtohen me pa tjetër.

Jo! Te prishen lapidaret,

Jo! Te grindemi midis nesh,

Jemi vëllezër, o! te uruar,

Hallet tona, njeri s’na i heq.

Edhe fjala partizan,

Shume nga ne po i peruan,

Partizanet janë bijtë e nenave,

Me monizmin s’kane te bëjnë.

Kjo është çeshtje politike,

Per ata qe majmen ne karike,

Kurse ne këtu poshte

Zihemi, grihemi, hajme koken.

Une urimin do e bej,

Per deshmoret e vendit tim,

Per deshmoret e fshatit tim,

LAVDI u qofte, per gjithnji.

LAVDI! Per RAIF KOLAMIN,

Ai ishte gjyshi im,

Ballistet e fshatit e spiunuan

Dhe e vrane ate trim.

Vrane trimin Taqo Jance,

Ishte i ri, i pa ritur mire,

Qe la nenen pa nje djal

E la motren pa vella.

Tjeter ishte Fiqeri Zhuleku

Bashke me Qemal Zhulekun,

Djem te rinj si azgane,

Ranë dëshmor për vatan.

S’mund te harojme Fari Totolakun,

Ne kufi ishte ushtar,

Ra ne krye te detyres

Luftoj me armikun balle per balle.

Ishte provokacioni i Gushtit

Te vitit 1949,

Kur korofillaket greke,

Hapen zjarr mbi ushtare.

Por Fariu djale trim

I tha grekut, ndal!

Kur te kaloni mbi trupin tim,

Do te pushtoni atdheun tim.

/www.qendrapress.com/