Fryma poetike e së dielës me poeten:-Mercedes GEGA

Sonte dhe këtu

————————–

Unë dhe nata e dymbëdhjetë

E këtij muaji në ikje e sipër.

Si qirinj të ndezur rrinë varur

Yjet e rinj

Edhe hëna.

Gjethet në pemë dhe pemët në tokë

Janë gjë tjetër.

Fjalët ngjisin buzëve

Të dhimbsura e të ndrojtura

Me një poetikë vetëmohuese

Si flokët e mi që i rebelohen supeve dhe gjumit.

Gjithçka ka sy e veshë këtë natë

Vetëm gojë të flasë nuk ka.

Rrinë varur…

Çfarë presin të gjithë?

Nata është e vjetër në shekuj.

Ne dalim e hyjmë çdo ditë në portet

dhe detërat e saj

Si gjithë pasagjerët naivë

Që shkojnë për pushime

Pa biletë kthimi.

Lundrues të dobët

Me varka letrash me ngjyra,

Kartëmonedha i quajnë ndryshe mes nesh,

Frymën e marr hua bëjmë si rrema.

Të dënuar të duam shpresat tona

E të mbijetojmë duke ngrënë pak nga pak mishin tonë.

Varur,

Të tejshkuar

Në një fije të tejdukshme drite

Që

Atje

Para nesh dhe për ne

E kanë quajtur:

Dashuri.

“Frymëmarrje gruaje”

M.Gega

/www.QendraPress.com/