Fryma poetike e së dielës me poetin:Sabit RRUSTEMI

DIELL VJESHTE

( Varianti final )

——————————

Varet anash lindjes kah jugu

për ta shkurtuar rrugën

kah anët e paprekura të Zemrës

tokës

Çepurin e zë në profil

dhe vetullën time të zgjatur në pritje

Hija e ditës zbehet në hapësirë

ai gjeth bishtkëputur rend pa adresë

cepave të ndonjë shtegu

a pas ndonjë muri hapin e Saj pret

Stina e dashurisë zbrazet nëpër shporta

për një kohë tjetër

mali mbi timen shtëpi rrallohet

Në pritje të stinës së bardhë

i qetë rri përballë erës

DiKush rikthehet

për ta jetuar pjesën e mbetur

tjetërkush kapërcen zenitin

e sekush sapo merr udhë

Përditshmërisë nëpër stinë

Kjo tokë si ëndrra vetë

Në rendje pas diellit ëndërr mbet

Ajo Zemër e zjarrtë sa ngrohë njërin

ngrin tjetrin e të përtejmin

Diell vjeshte dhe anëve të mia prekë

si ëndërr e përnatshme

e si pritje e përditshme

kohës që s’ka të sosur

/www.QendraPress.com/