Fryma poetike e së mërkurës me poeten;-Elmije AJAZI

Stuhia me emrin tim

—————————

Kur të shuhet fryma ime

dhe trupi të kthehet në hije,

emri im –

le të ngrihet si shkëndijë që çan errësirën

e i ndez shekujt me kujtim.

Le t’i bjerë koha mbi supe,

por kurrë të mos e përkulë;

se krenaria ime është stuhia

që i hap udhë maleve

dhe i thyen heshtjet e varreve.

Unë s’jam vetëm trup,

unë jam jehonë

që rritet sa herë më thoni emrin;

dhe kur toka të më marrë,

emri im do të qëndrojë më lart se dheu,

më lart se nata —

i gjallë, i patrembur, i përjetshëm.

Regensburg, më 24 nëntor 2025

/QendraPress/