Fryma poetike e së mërkurës me poeten;-Kumrie Avdyl SHALA
VENDI U BOSHATIS
——————————————–
Vendi im i mbuluar me pllaka e varre mermerësh…
shkronja të copëtuara të ndara në gjysmë,
flamuj në varre të çkyer për mes…
E Tokat dikur të pëlleshme, tani djerrina,
Oxhaqe shtëpish të thyera e pa tym.
2.
Oborret e shkollave me pak zëra fëmijësh,
Çdo ditë në klasë nga një bankë mbetet thatë pa nxënës,
Eh, spitalet pa doktor,
arat në pranverë pa u lëvruar, e në dimër hynë pa të korra.
Ky vend që u la me gjak po boshatiset e po m’betet thatë.
3.
As qerre me kalë sytë nuk po na shohin,
As rini s’po shohim duke lozur me top…
E fshatrat dikur ishin plot e përplot, tani mbetën bosh.
Bingjat dikur në livadhe mezi i kalonim,
tash as ujë as baltë në to nuk gjen dot.
4.
Vallë si u rrotullua rrota e fatit vendi u boshatis,
E ju shikoni, mos ikin të gjithë …
Mos e lini vendin thatë, se ky vend u la me gjak,
Po e leni në mëshirën e Zotit e të fukarasë pa fat.
5.
Ah, sa shumë po më dhemb që po përjetojmë këtë gjendje n’vendin tim…
Sa shpirti po më vuan e zemra nuk gjen qetësim.
/www,qendrapress,com/