Fryma poetike e së mërkurës me poeten;Xhemile ADILI

NË UDHË ME NATËN

———————————–

Kurrkush nuk u dashurua në ty,

Përveç djallit,

Shëmtakja e dreqit,

Po unë me ty rrugëtoj

Zvarritur skutave, greminave,

Unë pengu yt i zi,

Zgjas duart e të shqyej pelerinën e zezë,

Po terrin e zi nuk ta heq,

E në terr të zi,

Këndoj këngë të zeza,

Varr më varr,

Dhe çdo grimcë varri

Bëhet pikë e këngës sime,

Kurse ti nuk ke ndjenja,

As shpirt,

As zemër,

Shëmtakja e dreqit!

Mirë që nuk ke sy

E nuk sheh fytyrën tënde sterrë

Edhe pa pelerinën e zezë,

Kurrkush nuk u dashurua në ty,

Përveç djallit,

Dhe kërkon të udhëtojmë bashkë,

Po unë nuk të ngjaj ty

Ti më mban peng,

Më zvarrit nëpër vite,

Ti verbake e shëmtuar!

Kaq shumë frikë shumëzon me ata sy,

Për të mbajtur perandorinë tënde,

Po kaq lehtë e ke,

Je natë,

Natë e zezë je.