Fryma poetike me poeten:-Ajne IBËRHYSAJ
OFSHAMË
————————-
shpesh e dëgjoj një ofshamë
jo nga dhimbje që s’i ngjan plagës
mes ofshamës
ajo vesh petkun e mërzisë
trupin e mbështjellë me rreze dielli
dhe kalon nëpër bebëzat e syve
aty ku shpresa rri pezull
ashtu si hëna e fshehur pas reve
zemra rrah me tallaz e lumturia vritet
jo për t’u pajtuar me detin e çmendur
por për t’i dhënë të nesërmes arsye
që ajo të jetë më ndryshe
çdo plagë ëmbëlson etjen
buzëqeshja është çelësi i një puthje
ku sytë treten tejpërtej
dhe velandojnë mëkatet
mes ofshamë fjalësh
ajo që lind nga dhimbja
është e nesërmja që ecën zbathur
ajo ecën mes hijesh
kalon udhën e hidhur të sotme.
