Çaste poetike me poeten:Adelina XHAFERI
GRAT’ E DHEUT TIM
———————————-
Dashuro ngadal’ mbi grat’ e dheut tim!
Njeri!
Ka koh’ që s’bëzajn’ përpara perëndive
po gjiri u dhimbset
e gabimet e EVËS ende u rëndojn’
më shum’ se jeta,
atje tek burrat e një breznie t’tër’
gur mbi gur
dashnor’ve të tyre prita u zën’ përnat’.
Dhimbja e tyre t’forta i ka rrënjët.
S’vdesin nga lutjet që buz’ fajtorësh nxjerrin
e sot
për t’jetuar n’MU’ e trashëgojn’ pendimin…
dhe ëndrrën e sprasme…
dhe psalmin
që t’thot’ ty ma mbro gruan e dheut.
.
.
Prek leht’ dhe mbi flokun e tyre!
Ka koh’ që ndaluar kan’ s’preri n’krua
po kujtimet t’dukshme i kan’ n’këngët e ojave
atje tek gdhihet nusja për rritje t’djemve
e mbi gjoks
si NËNËS
GJYSHES
EVËS
dhe MU’
bota mollët e moçme ua përk’dhel përnat’.
Njeri!
Njëjt’ si n’to
dhe n’MU’ rriten ëndrra që s’i njeh kulla e tjetrit
duke besuar se grave veç floku u rritet,
e ti…
n’mos MU’
grat’ e tokës sime preki ngadal’!
.
.
Pastaj…
Puth ngadal’ dhe mbi buzët e tyre t’thara!
Ke për t’par’
se si për dreq
nat’ për nat’
më shum’ se grave gjishpërthyera dashurie
buzët
atyre u shpohen me gjilpëra t’moçme.
.
.
JAN’ DHIMBJE E LOT GRAT’ E DHEUT TIM.
Njeri!
Ngadal’ dashuroji!
Ngadal’ dhe flokun ua prek!
E për buzën që shekuj ënd’rruar ke
lut zotin të ta sjell’ natën!
Kambanat
grat’ tjera brenda kan’ për t’i çuar.
