Fryma poetike e së dielës me poeten:-Adifete SHITI

Një fotografi, dhe m’u zgjuan vitet

——————————————————

Një fotografi, dhe m’u zgjuan vitet

ato që i lamë pas si ëndrra në diell,

ku koha ecte ngadalë, pa ngut,

dhe zemra na rrihte me ritmin e shpirtit të kthjellët.

Ishim ne – të qeshur, të lirë,

me sytë plot shpresë e zemrat flakë,

çdo ditë një copëz mrekullie,

çdo natë një premtim që s’na lë në pah.

Një peizazh i pikturuar me kujtime,

me ngjyra që sot i gjej vetëm në mendje,

me aromën e kafesë së mëngjesit,

e zërin tënd që më thoshte: “Kjo jetë është e jona.”

Aty gjeta pak ëmbëlsi,

si sheqer mbi kujtimet që nuk treten,

ca dashuri të vjetra, por ende të gjalla,

si yje që ndizen kur nata zemrën e shpalos.

Nostalgjia s’është veç dhimbje e heshtur,

është dëshmi që kemi jetuar vërtet,

dhe ajo fotografi…mbeti një derë

ku kthehem kur dua të jem sërish me ty.

/QendraPress/