Çaste poetike me poeten;-Shukrije Dedinca BOROVCI

GJURMË /16.06.2021

——————-

Gjurmë kanë lënë te unë

koha e fëmijërisë,

kur flitej vetëm serbisht

e televizionet shqip njëherë në javë,

kur kudo që ishe

gjuhen serbe duhej ta dije,

kur nxënësit shqiptar duhej të mësonin gjuhën e tyre

e ata krenoheshin me te veten,

me shtetin sllav barbar

e ardhacak ne Gadishullin Ilirik….

Kur gjyshi im plisin e bardhë

nuk e ndërronte me asgjë,

kur fëmijët me të shëndetshëm

merreshin shembull të tyret

e fëmijët tanë, të zbehtë e të leckosur,

një pagë e vogël mezi i mbante…

kur gëzoheshim nëse tinëz

e zinim kanalin dymbëdhjetë,

Tiranen shqiptare…..

kur tinëz lexonim literature të fshehur,

ushqenim shpirtin

e na rritej besimi, na zgjohej ndërgjegja….

se një ditë do jemi komb i barabartë,

se gjuha e kombi jonë i lashtë

kurrë nuk do zhduket,

se një ditë s’ka çfarë t’na bëjë

sllavi, rusi a greku

se jemi një edhe përtej kufijve të ndarë….

Zgjohuni o mendje të ndritura,

nderoni te flijuarit me vite,

shekuj e dekada….

ardhmëria duhet të jetë e jona

vetëm bashkë jemi më të fortë….

zingjirin e komplekseve ta ndërpresim,

zëri ynë do ndihet me shumë në këtë botë….

/QendraPress/