Çaste poetike me poeten:-Bruna Gjoni PERVATHI
E due një burrë të çmendun
—————————————-
Ah sa shumë e due nji burrë të çmendun
Q’vjen e mi thyen tanë dëshprimet e m’lidh pas vedit
M’fut dritën n’sy me bebzat e tij
M’don edhe kur s’më sheh
Kur s’më prek ..
Kur s’më flet…
Kur m’gjen n’gjumë ..
mi lë n’anë t’shtratit teshat e veta ..
për me e besue se nuk harron me ardhë
Burrat e çmendun nuk i tremben dashnisë
Ata bijn prej tana anët ..
Nuk t’rrejn se s’kan vak..
Nuk t’rrejn për kurgja
( se rrenat jan për do burra té tjerë)
q’nuk besojnë se fryma e nji grueje t’rrit !!
Ah sa shumë e due nji burrë të çmendun
Q’ka fillue me m’dhanë dritë prej syve t’vet
E nuk i trembet verbnisë …
