Çaste poetike me poeten;-Sanie RROKAJ

ËNDËRRA TË FJETURA

———————————–

Në hapësirën e zverdhur të heshtjes

udhëtoj në ëndërra të fjetura

dallgë deti të qeta të furishme

shkëmbehen me fjalën e vrarë

në dhomë mbyllur me të vetmen fjalë .

Kam kohë që të kam lënë vetëm

mbështjellë me gjethe dhe lule behari

udhëtoj mes natës dhe hënës

për të hapur rrugë mes vargut dhe fjalës .

Dhe vargu zbret për të puthur ballin tënd ,

për tu dhënë drit syve në errësirë.

Këpus vargun nga strofa

rrugëve të heshtura

për të mbyllur një shteg

për të hyrë në dritën tënde.

Nata shkoi

u fikën dritat

u shua ç”do ngjyrë.

Hëna u përul mbrapa listave

në pyllin e dendur me drurë të zhveshur .

Dhe vazhdat dritëdhënëse të ëndërrave

rrëshqitës ngadalë

drejt detit të pafund

me gurgullimë të mbytur

e zverdhur të heshtjes në hapësirë.

Por jeta nuk ma ërrëson mendimin,

flas me gjethet e ëndërrave shpresë,

brengat palosen nëpër kujtime

mbi të shartohen purpurët me ylberë

në poezi tokëzohen yjet .

/QendraPress/