Çaste poetike me poeten;-Vjollca VENETIA

FRYMËZIM DHE MALL

—————————-

Kur të iki nga kjo Botë ,

kushedi për mua se çfarë do thonë …

Ajo thurte vargje për ndonjë tjetër ,

Edhe pse vargu im ishte shqiponjë …

Por prapë do godasin me ndonjë fjalë të verbër !

Drithërimë zemre , frymëzim dhe mall..

Poetët e kanë të ndjeshëm të tyrin shpirt ,

Hëna bujare na fal rrezen e parë ,

Duke ftuar ëmbël e butë gjithë yjësitë .

Shkruaj kur loti mi njom kujtimet ,

Në muzgun e qetë kur asgjë s’pipëtin,

Penën e ngjyej në lotin shpirtit

Dhe retë e errëta marrin arratinë !

Kurrë nuk ndërtova kështjellë prej rëre ,

Mbi shkëmb i hodha themelet , që kohës ti qëndroj ,

Me vargje të ngrohta e mbështolla të tërën ,

Që diellin dhe hënën të ketë mburojë !!

/QendraPress/