Çaste poetike me poeten;Bukurie BINJAKU

GRIMCA LUMTURIE!

———————————–

Ca grimca lumturie, foshnjore i gëzova si dhuratë

Ca tjera pak më vonë, nxënëse në bankën e parë

Kur dilnim në oborrin e shkollës, me shokë e shoqe loznim

Si vëllezër e motra, djallëzitë kurrë s’i njohëm

Grimca lumturie, që koha i përfshiu, si shiu mbi tokë

“Farë” edukate, mbjellë në shpirtra fëmijërorë, të brezit varfanjak

Me çantë basme qepur tegel, nga duart e arta, të nënës

Të nënës së lodhur, e palodhshme, me kohë prej kohe, të zënë

Pika lumturie, në mes dashurisë, së pashtershme si burim i kulluar

Mbi vesën e freskët, të çdo zemre pikuar

Si pika floriri rridhte respekti, i vogli të madhin ndihmuar

Varfëria materjale e pavlerë, para pasurisë shpirtërore

Njerëzit, këpucë të grisura, rroba të arënuara nga halli, jo për modë

Por shpirt e zemër, bujarinë trashëguar deri në palcë të kockës

Fëmijët nëpër shkolla, dilnin doktorë e mësues të shkëlqyer

Asaj kohe disipline e cilësie, me djersë balli diplomuar

Pika lumturie gëzonte dhe libri, se kish miq të ngushtë

Që flinin me lexuesin në një jastëk, pasi bisedonin gjatë

Kur zgjoheshin çdo mëngjez, në mëndje thelluar nga një brazdë

Brazdë me plot dije, dinjitet e pastërti shpirtërore,

Me pasion të shkolluar, në zanate të shumëllojshme,

Pika lumturie, mbase bukën thatë e me të pakta e hanin

S’luftonin për dietë, se në lëvizje fizike punës nuk ju ndanin

Pika lumturie me ushqime të shkëlqyera, biologjike

Kur gatuanin nënat në shtëpi, lagjes aromë e mirë kudo arrinte.