E diela poetike me poetin;Sabit RRUSTEMI

PYLLIT TË ËNDRRËS

————————————-

Humbe si ajo mëllenjë Çepuri

pyllit të dendur të ëndrrës

Hijes së Madhe as dritë e hënës nuk shihet

e le më gjurma jote

ai kaçurrel i dredhur që lëshohet tatëpjetë

fytyrës së bardhë të mollës

Kot endem në atë maje të moçme ilire

Vetëm eshtra të fshehur

nën shtresa të paprekura dheu

dhe ëndrra

ëndrra që kanë humbur udhën mijëra vjeçe

e shfaqen tash si copëza pamjesh

nëpër bebëza sysh Fushës së harruar të Dardhës

Tej lumit që bart ndotjet tona

tej atyre bjeshkëve që s’u gëzuan ende

këndon n’heshtje,

këndon pa zë ai zog me kokë jeshile

me flatra fshehur nënsqetullave të mia

e ti

ti fshihesh n’atë pjesë të paprekur prej gjuhës ime

fshihesh e ruhesh për një stinë tjetër

e për një kohë që si sot

do t’mungojë edhe nesër

Po unë s’ndalem

Udhëve kryq do t’u bie

udhëve e përrenjve

do dal dhe në qytete prej betoni

ku zhurmë makinash e njerëzish t’humbur

në tymëra e gazëra që djegin pa pra

zverdhen e treten për një fjalë goje e një të ecur andej kah trete

se s’ke ku shkon përtej meje

përtej kësaj rrënje të moçme epshi

Tek unë do t’kthehesh kur veç hije t’kem mbetur

veç emër i pritjes së pasosur

rrënjosur thellë asaj zemre

që ma ruan një hapësirë të blertë

e një stinë çfarë e dua

ku mëllenja ndalet pa drojë e shuan etjen

për vete e për mua

buzëve që zdrisin nën hijen e syve të tu

pyllit të dendur të ëndrrës që mbi mua rritet

/www.QendraPress.com/