E diela poetike me poeten:Bukurie Buçpapaj

Moment trishtimi…

———————————–

Kafen e mëngjesit pi ngadalë

Etrishtuar paksa si deti.

Valët puthen pa ndalë

Me bregun nê varg poeti.

Puthja e saj vargjet

Melankoloi, sytën përloten.

Têrë qënia ime përballet.

Me trishtimin s’dua të largohem.

Më kuptoni apo jo?

Zot sa e fortë largimi.

Nga vendi ku je rritur.

Më a do ketë kuptim agimi?

Si mengjeset me ty pritur.?

Det i bukur kaltërosh.

Magjisht mrekullia yte mē josh.

Jam përhumbur në mendime

Si të largohem nga ty Shqipja ime.

Kur të dua në tërë

Qënien time.

As kafja s’më shijoka sot

Lotêt më zbresin në faqe.

Nuk e bindi shpirtin dot.

Të iki nga aty ku ai gjen paqe.

Ndaj me kuptoni shpirtërisht.

Moment dobësie vargëzuar.

Nga zemra përjetësisht.

Atdheu tim e kam dashuruar.

Ndaj vargu e as unë.

Nuk bindemi pêr tu larguar.

Bukurie Buçpapaj