E shtuna poetike e mesdhjetorit me poeten;-Monda HAMITAJ

E DEHUR ME TY

————————————

E dehur me ty qiellin pushtova ,

U dalldisa si e çmendur pafundësisht ,

Me ty përhumba veten time, marrova ,

Regëtova e tera përhumbur kaltërsisë.

Në fustanella te shpleksura reshë,

E deha zemrën time te marrosur,

Pa frike se dimri do të ma ndalë,

Pa frike se buzët do të mi thajë thellimi.

Vrapova pas jush si e marre .

Në gjokes te yjeve e vara ndjenjën ,

Si medaljon meteorësh qe shpirtin

ma tundoj ,

Shprangosur prej etheve të harresës degdisur,

Më sjellin tek ty fluturimthi , ashtu si flokez dëbore.

Dhe zhytem unë në gjoksin tuaj përhumbur ,

Largohem , afrohem si nje rrëzëllim i paparë,

Flakëroj si shigjetë në sytë e tua engjëllore ,

Ajsbergun e harresës në zemrën tënd kam shkrirë .

Tani vrapojmë si të çmendur mes njerëzve qe rrugët kane mbushur ,

Dhe lart mbi re qiellin e pushtojmë si stuhi,

Me ty e dehur kalërojmë suazave te pa fjetura mes reve ,

Dhe pas ninullave të detit përhumb shpirtin tim .

/www.qendrapress.com/