Fryma poetike e së enjtes me poeten: Gjelina Maçi KECI

Zemra e nënës nuk gabon

————————————————–

Mund të mahnitesh nga shtatë mrekullitë

Të shikosh majat me dëborën e bardhë,

Po zemrën e nënës që ëndërron gjitha mirësitë

As në vite e shekuj s’ke për ta parë.

Mund të vënë para mjaltë të ëmbël bjeshke

E të thonë se është më i miri në botë,

Po zemra e nënës që të rreh në të tuat deje

Është aq bujare sa nuk ka tjetër mbi këtë tokë.

Çdo fjalë që shkruaj është si kokërr e frytëzuar

Ma bën mallin si përrua, si lumë a si det,

Ekrani i vogël ma shuan pak syrin e malluar

E dora më dridhet butësisht nëpër fletë.

E kur më flet ti fjala bëhet si shqiponjë

Vjen atje ku fle e kokën tek ti mbështet,

Shpirti i nënës si hëna me yjet që ndriçon

Çdo vështrim bëhet dritë që të mbush jetë.

Kur më flet shpirti rëndë më peshon

Ah, largësia që na ndau në vendet e largëta!

S’është njësoj përqafimi që më dërgon

Të kam në sy ku pikojnë lotët e kristalta.

Nuk e di kush ta shtron bukën e kafenë?

Kush të jep urimin te pragu i derës?

Dashuria e nënës është dielli që shkëlqen

Ka bukurinë e gjelbërimit të pranverës!

/www.qendrapress.com/