Eja rri me mua!

—————————–

Eja hyjneshë çdo mëngjes

mos na ngelet kafja pa pirë.

Sillmë gjelbërim me vesë

ma bëj jetën këngë të dlirë.

Zgjohem herët, ulem te pragu

pres kurorën me buzëqeshje.

M’dridhet zemra, m’vlon gjaku

kur të shoh moj mollë vjeshte.

Nën qerpikët e zinj të gjatë

mbijnë e çelin luleshqerra.

Eja pëllumbeshë gojëmjaltë

krahëhapur të pres te dera.

Më dhuron nxehtësi dielli

sa m’hedh shikimin, luleborë.

Kur hap krahët si zgalemi

të qesh sy e të qesh dorë.

Kur vjen si zogëz e qiellit

e princëruar në një çerdhe.

Ma sjell madhështinë e detit

parfumuar me lule pranvere.

Kur më vjen si erë malesh

nëpër shtigje të pashkelur.

Herë më dukesh sorkadhe

herë mjaltë hojesh i patretur.

Vjen drejt meje si kapitene

i çan detet me këngë malli.

Sjell kaltërsi nga dritë zemre

më sjell verën mes një flladi.

Kur më flet bëhesh ujëvarë

ledhaton me fllad pranvere.

Në çdo stinë më sjell beharë

me qershi, rrush e manaferre.

Prekmë e më mbush magji

prushomë ëndrrën te gjumi.

Të shikojë hëna me xhelozi

pritjes së gjatë t’i vijë fundi.

Hidhmë moj zjarrin e buzës

bubulak…të ndezur flakë..!

Të digjemi brenda shpuzës

si drutë e thatë në oxhak…!

/www.qendrapress.com/