Çaste poetike me poeten:-Gladiola JORBUS

Kënga e dhembjes

—————————–

 Frymëmarrja e tokave të pushtuara

 ngjizet me hirin e Hënës.

Lulet çelin mbi pellgje të thëngjillta lotësh.

Shpresat treten në humnerat e kohës;

bashkë me to,

 edhe gëzimi i së nesërmes.

Historia shkruhet me idealin e të shtypurve,

me triumfin e uzurpatorëve,

me vajin e dëshpëruar të nënave,

me gjakun e lutjeve të dëlira.

Kënga e dhembjes thuret nga tingujt e eshtrave.

Ëndrrat priten me gërshërët e vdekjes

të njëjtat gërshërë që mbajnë në duar

të gjithë diktatorët, vampirët e

lirisë, urryesit e jetës.

Ato mbartin kutërbimin e luftës,

klithmat, makthet, errësirën,

panikun, lotët e pandalshëm –

peshën e të gjitha marrëzive të përbindshme,

që nga vëllavrasja e Abelit gjer te përpëlitja

e një zemre të pafajshme.

Dhe bota mbetet një varr i hapur

që dridhet nën mëshirën e Zotit.

/QendraPress/