Çaste poetike me poetin :Sabit RRUSTEMI

SI GUFON ETNA E SHPIRTIT TIM

————————-

Ajo shëtitore blinjsh

aromë e harruar e kohës sime sakaq

u mbush gjethe e lule e hoje bletësh

Ishte fryma Jote ajo erë gjallërie

që gufonte prej zemrës sate e i flladiste

zjarret e pashuara hapësirave

që ende s’i kishte shkelur këmba Jote

Ishte po si nuk ishte dhe ajo

prekje ajo etje drejt thellësive të këtij

Deti nën kraharor ku ti
noton fshehtas syve të kësaj bote

Ç’të them tjetër

U çmalla si asnjëherë prej kësaj pranie

kësaj muzike hapash poreve që

miklohen e rinohen falë Teje

Vetëm të shikoj se si vjen e vjen e vjen

dhe s’e mendoj fare atë çast që të largon

a ikën nga unë

Sa e pandalshme kjo ndjenjë që s’thuhet e s’lexohet

Se si gufon Etna e shpirtit tim ky mal i palëkundur

që kam përbri niset kah Ti Dhe nuk e ndal dot

s’kam fuqi as veten time madje

Gjithçka kam dashurisë n ‘prehër

ia lë për shpirtin Tënd

( 19 – 20 dhjetor 2020 )