E diela poetike me poetin;Enver SAHITI

1.Valë mallëngjimi

——————————

(Për ata qe na iken nga kjo botë)

Ujëvarë mendimesh rrjedhin si lum

Për ata që na ikën nga kjo botë.

E zemra e thotë atë që e ndjenë,

Mu ashtu siç vala ujëdetin shkundë.

Shkundje tërmetesh e ndjenja pa fund

dhe pastaj lotët rrjedhin lum.

Mall për ata që i patëm, e sot nuk i kem

Jo fizikisht, por në mendje përherë,

Do jetojmë me ju me kujtimet e bukura

Dhe do ju kemi n’zemer për jetë.

2.Mbi siperfaqen e Detit

————————–

Si shkëlqim drite që vjen

Mbi atë ujin e kripur t’detit

E mbi sipërfaqe vezullon si hije

dhe fshihesh nga valet në pafundësi.

Tretesh n’largësinë e detit pa fund

Si ngjalë e pa ngopura në not

Përshkon anët e detit as frike nuk ke

Shijon kaltërsitë dhe kohen si sot..

3.Sa botë e vogël

————————–

Me hapa gërryej rrugëtimin tim

drejt kryqëzimit të rrugëve pa orientim,

Sa botë e vogël më je,

as hapërimin smundë ta shtrijë.

Humbet rruga para syve

nga drita vezulluese

si pedale kurore trëndafili

në majë të degës së sajë.

/www,QendraPress,com/