Fryma poetike e së mërkurës me poeten ;Valbona KOLAVERI

S’KISH NEVOJË PËR FJALË

—————————————–

Ajo zotëronte një fuqi mistike ,

Ku as engjëjt

Nuk e mundnin dot ,

Kish gjithmonë një nur,

Me një nuancë të purpurt

Që e ndrinte,

Si rrezet n’perëndim

Mbi liqen

Ajo qeshte e qeshte

E rendte aq e lirë ,

Dhe s’kish nevojë për fjalë,

Sepse

Ajo dashuronte me gjithë shpirt,

Dhe mundte brenda saj

Çdo demon,

Për të mos e sunduar më vonë

Kurrë

Asaj i fliste çdo gjymtyrë,

Çdo nerv në fytyrë,

Shpërndarë rrathë dashurie

Ngado,

Ku çdo shembje të vjetër

E kish mbledhur në zemër,

Për tu dasht,

Pa asnjë kusht.

/www.QendraPress.com/