Çaste poetike me poetin;Sahit Osmani

E PËRSOSUR JE

——————————–

E di që në maj s’t’i kam thënë të gjitha

ashtu siç në prill na mbetën përgjysmë

marsit patën filluar të zbuteshin ngricat

me borën që t’i kishte mbuluar gjurmët

Dhe ja erdhi dita që të vërshojnë lëngje

në trupin tënd si nëpër rrënjët e bimëve

ti u zgjove e heshtur me çeljen e luleve

duke dal nga një ëndërr e trishtueshme

Dhe sërish nuk arrij që t’i them të gjitha

diçka në jetë m’i ka ngatërruar shtigjet

sa afrohem pranë teje sikur t’i prek yjet

aq e përsosur je në shpërthim aromash

Si të them je qiell mbi krye që s’prekesh

magje universi ku gatuhen stinët e jetës

rrugë që të çon dhe në botën e përtejme

krijesë që di të lindesh e s’di të vdesësh!