Çaste poetike me poetin;Bedri Halimi

PLEQTË E URTË TË FSHATIT TIM

———————————————–

Keni bredhur rrugëve të botës

Për të mbajtur familjen gjallë

Nuk u ndalet, shiut, borës as shqotës

Faqebardhë për të dalë

Si të ri mund të keni qenë në çdo vend

Që zemrat tu kenë rrahur për diku

Por nuk keni bërë asgjë pa mend

Për të gjallë ishit gjithku…

Ndoshta keni bërë edhe pak rromuze

Nga energjia e vrullit rinor

Por s’keni kaluar kufijtë n’nomuze

Për të mos shpotitur kund me dorë

Ishit të rinjë u bëtë pleq

Ikët nga ne fshatarët e urtë

Pa na thënë madje as mirmbeq

Ikët po, në Xhenet ishallah sigurtë

E ata të gjallët që kanë mbetur

Mendja u shkon te ju shpesh

Edhe ne thonë gati jemi tretur

Ani se dukemi si duke buzëqesh

Edhe gabime mund të keni bërë

Si jo, jemi njerëz o të uruar

Ama gabimet i kishit pa sherr

Për të gjitha jeni penduar

Pleqtë e urtë të fshatit tim

Rrugët dhe sot u kërkojnë

Të ecni drejtë pa përtim

Marifet thoni po tregojmë

Haxhi Mestan Sylejmani po vrojton

Nepër bjeshkë ku ka shëtitur

Me ëndje prap don të shkon

Deleve duke mos u bërtitur

Haxhi Bajrami me shat në krah

Do të ishte në fushë sërish

Thotë për urithet kam dalë për gjah

Se në livadh nuk i kam grish

Mulla Ajeti me setër shpinës

Cigares në gojë buf ja bën

Ashiqare e jo katinës

Përshëndetet këdo që gjën

La Shaqir i Buzovcës po ban seri

Thotë çka janë kështu këta njerëz

Shyqyr që paska këso far njeri

Që dinë të japin edhe ders

Haxhi Lahi, fjalëpakë

Austrien e ëndërron shumë

Ende thotë nuk jam plakë

Vitet që shkuan s’më prishin punë

Shani Nafezi i buzëqeshuri konduktor

Rrinë edhe në foto pip përpjetë

Vjen pleqëria thotë ndonjëherë

Ama jeta vërtet ka lezet

Haxhi Elmazi trupgjati

Nuk mërzitet fort për vitet

Rrobat tamam i kam për shtati

Burri thotë lehtë nuk koritet

Ali Nafezi një burrë i urtë

Mizën dot nuk e shkel

Në çdo sjellje është i butë

Në syret serbez del

Rasim Ajdini kokën e ka ngritur

Kudo që ishte nuk ish dembel

Andaj s’duket i merzitur

E në syret pse të mos del

Haxhi Rrahimi topolak

Beogradit shum vite ja fali

Por nuk mbeti kurr burracak

Në punë asgjë nuk e ndali

Shani Maliqi rrin buzëqeshur prore

Punët i ka në terezi

Me të gjithë ndalet dorë për dore

Nuk e ka fare mërzi

Rafet Haliti burr zotni

Gëzohet kur ka mysafir

Edhe në Beograd ky burr dai

Përherë tregoj zemrën e dëlirë

Faik Avdyli mban shtagën në dorë

Nuk mbante krrute kur ish i ri

Thot ta mbaj tash mos bëhem horë

Se kam fuqinë as kur isha fëmijë

E Rakip Sylejmani sikur u ngut pak

Prej vigani kishte fuqi

La mbresa të mira si një burr plak

Kudo që ishte me sjelljet e tij

Secilit nga ndonjë fjalë ua shkrova

Dhe me mua a do hidhëroheni vallë

Nga Kuki jam dhe unë, nuk u harrova

Që ju kujton me shumë mallë

E ju te tjerët në syret

Në këtë këngë nuk keni vend

Duhet të prisni edhe shumë vjet

Në radhën e Zotit secili me rend

Në këmbë qëndron Ta Murat

Se paska ndezur cigaren e sertë

Pak pa ndez paska ndenjur gjat

Me gjithatë nuk bërtet

Edhe haxhi Rexhën

E kërkon ezani ta thërras me fuqi

Herët na është mësuar veshi

Me zërin e ëmbël të tij

Emin Sadiku do e zgjat

Nuk e ka menden me u dorzue

Thot unë nuk bëj kurr shamatë

Gjatë i lutet Zotit me rrnue

Mulla Ahmetit shpesh do i ndihet zani

Në Kuk Prizren e kudo tjetër

Thotë unë nuk jam si asnjani

Që i thotë vetit i vjetër

E Haxhi Vahiti e thotë një sen

Unë nuk bëj shumë llafe

Te çajtorja kushdo që vjen

Të ulet te unë që ti qes kafe

Sinon Osmani ende të qeshet don

Ti mëshon patozit nganjerë si shumë

Dhëmbi i arit i duket si me qit qallom

Jam këtu thot, o njerëz që ju dua shumë

Jeta i Mulës burr i pa fjalë

Del në rrugë i buzëqeshur flet

Kqyrni te unë se nuk jeni në mal

Sillet mirë me të gjithë vërtet

Haxhi Skenderi nuk rrin i strukur

Të gjithë në rrugë i përshendet

Thotë – a ka gjë më të bukur

Se në këtë moshë të ec njeriu në këmbë të vet

Raif Ahmeti në bjeshkë ishte si i ri

Me blegtori u mur herët

Pastaj iku – shkoi në Austri

Por e ruajti fanatizmin si gjithë të tjerët

Hatifi Ahmedit është ulur në mes

I thotë fotografit shkrepe pak ma shpejt

Se lopeve duhet të shkoj tu qes

Që mos ndihen në siklet

Avniu përpara është ulur

U përzie me gjithë të tjerët

Pakës kokën e ka përkulur

Të rrin me burra nuk është kurrë herët

E Salë inzhinjeri symbyllur rrinë në foto

Diçka në vete po mediton

Donë tu flasë pastaj diç me moto

Burrave ma pleq tu tregon

Nga Bozovca edhe një djalë

Neshat mësuesi mes pleqve i buzëqeshur

Në syret bukur ka dalë

Punës thotë duhet përveshur

Ju që jeni ndër të gjallët

Silluni mirë mos u harlisni

Se mos tu rrëshqas këmba nga shkallët

Nuk duam asnjëri të na habisni