Çaste poetike me penën e artë  të poetit ;Gëzim AJGERAJ

VETËM AI E DI

——————-

Jashtë një hije e rëndë varur qiellit

Mes vetullash sot e fsheh zemërimin

Përtej xhamit të kristaltë ngrys mëngjesin

I strukur pranë një tavoline nën një tavernë Alpike

Ky miku im një nga një mbledhë vegimet si gjethet e vjeshtës

Të lëna diku larg pas shtatëdhjetë e shtatë bjeshkësh

Këtu e katër dekada më parë

Përpiqet ti kapë ato një nga një

Të mos i bie ndonjë në shportën e harrimit

Se udhët edhe mundë ti kenë mbuluar gjurmët

Ehhh ky miku im sa mall u thur vegimeve

Në mote e dekada i ka mbjellë kujtimeve

Bash si farën e grurit arave të Vrrinit

Me kosën e mallit ka kositur fushave të bleruara

E me diellin e ngrohtë të Sharrit

I ka ngrohë një nga një pran kullës së gurtë

Ehh ky miku im sa kujtime e vegime mbledhë aty tek dritarja

E në flatrat e mallit i nisë atje në kullë

Ku i ka mbyllur si relikte të shtrenjta

Të një kohe plotë dashuri e virtyte

Që ia ruajnë vendin atje tek oxhaku

E i flasin me plotë besim në fjalën e në vepër

Brezave të së ardhmes së trazuar

Ehhh ky miku kush e di sa halle ka

E sa mall nëpër vegimet e tij

Një Zot dhe ai ia njeh peshën udhëve

E përmallimeve.

/www.QendraPress.com/