Fryma poetike e së mërkurës me poetin;- Hatip HULAJ

ENIGMË MBETI !

————————————–

Qaje dhimbshëm me dënesje

lotët e arta të pikonin faqeve

fjalë nuk nxirrje nga goja

frymë me vështirësi merrje.

Takim i papritur,takim i rrëfimit

i cili ia kthej dashurisë pikëllimin,

vetëm një fjalë doja të dëgjoj

ishte e vërtetë ajo që përgojojnë .

Më shikoje me sy të habitur

por goja s’të hapej qëndroje e nemitur,

qaje dhe dënesje edhe më shumë

por s’the asgjë për atë që pyeta unë.

Ndoshta isha i rreptë për kushtet e mia

ti do të ishe vetëm e imja,

nëse i ke prekur dorën dikujt me dashuri

nuk do ta falja kurrë për jetë ty.

Ashtu i dëshpëruar nga dhoma dola

vetëm të shikova, asgjë nuk fola,

mbete duarzgjatur në drejtimin tim

asnjë fjalë se fole shikoje me pikëllim.

M’u dhimbse shumë, zemra më plasi

kësi fund dashurie as në roman nuk hasi,

ika nga ti me shpirt të lënduar

mbylla zemrën me çelës për të harruar.

/QendraPress.com/