Çaste poetike të fillim javës me poeten;Kumrie Avdyl SHALA

PËRMALLSHEM

——————————-

Sa me ka marr malli për ty

zemra më flet me zë të dridhur.

Çdo kujtim bëhet pranverë,

Si një fjalë, si një ëndërr e vjetër.

Fytyra jote në mendje më rri,

si dritë e largët në përhumbësi.

Dhe ndonëse larg jemi tani,

malli më thotë: “Shko takoje ti.”

Malli kur të merr,

është si sëmundje e fshehtë,

Digjet e t’përvlon ngadalë,

pa ngut ne heshtje duke te djeg,

Pa flak, por më tym të shkrumon.

Vetëm një zemër e vuajtur,

shëron një tjetër zemër te mallëngjyer ,

Sikur sè era që të freskon, nga vapa e ulesh nën hije ngadalë.

Askush s’mund të shërojë një zemër që vuan,

Me shumë se ajo zemra që vërtet dashuron.

Është si dielli që në dimër rrezet i lëshon,

Zemrën e ngrirë me ngrohtësi e mbulon,

E, e zbutë nga mallin !

/QendraPress/