Çaste poetike me poeten:-Suzana GJERGJI

Inat me vetën

——————————-

Një ditë kur reflektimet e vetës i pash,

 u inatosa pa fund,

në vendin e dhimbjes buzëqeshja ishte gjithkund.

E kërkova vetën në skutat me të fsheta të saj,

tek sa fshije të mos dëgjohej zëri i ngjizur nga vaji.

Kur u pamë, shpirti më buzëqeshi.

Në ditët të trishtimit,

 kur ëndrra thyhej në mijëra copë,

ndërkohë ti shikoje e heshtur me

vaj në buzë, por sytë në gaz.

Edhe atëherë ku zemra akull ishte

bërë nga refuzimet e pandershme,

lotët të rridhni si nje rrëke pas shiut.

Ti prap pse qeshje.

Kur e takova sy në sy vetën,

me britma zemre e poshtërova,

duke qeshur si lejove sketerret me të vra.

Ajo u përgjigj më buzëqeshje,

Me vazhdu tutje buzëqeshja forcë më dha.

/QendraPress/