Fryma poetike e së dielës me poeten:-Majlinda PAJAJ

TESTAMENT DASHURIE..

————————–

E griva shpirtin tim ne heshtje,

si mola rrobat në sepetin e vjetër.

Nuk kërkova asgjë nga kjo botë,

pak dashuri, vetëm pak dashuri,

dhe jo gjë tjeter.

Nje laps, nje leter,

nen jastek fshehur..

Mijëra poezi shkuar,

nën dritën e hënës

dhe grisur,

si dashuri e humbur.

Ndër vitet e tretur,

si nje flutur e brishtë ulem,

pushoj,

me demonët matem pa frike,

dashurine kam si mburojë.

Kur netëve raskapitur, gjumi mbi qepalla më bije,

me sjell mbi retinë emrat Babë dhe Nënë,

ndoshta i vetmi testament dashrurie,

qe Zoti dhuratë

më ka lënë.

/QendraPress/