Fryma poetike e së dielës me poeten:Florinda PLAKIQI

Larg teje Prizren!

——————————-

– malli im që i bën ballë luftës,

kundrejt njërit e gjithë turmës.

Vargjet e lashta të çdo rrethi,

t’rishkruar me diellin “me dhëmbë” t’sodit,

shpirti i shetitur në enigma t’motit.

Pelerinë me flutura tek sa thahet në diell,

lulja më e fisme që të shkulin për therrë,

që kur s’shuaj etjen nga krojet tua,

ngado më shkelë këmba, jam veç një e huaj.

Aroma e fëmijës

që mbytë mure t’mykura,

dhe unë me këtë mallë,

për dy kacidhe që t’më mbajë buka.

Bjeshka e zanave ku ëndrrat nisin

e larg teje kthehen në ters,

lutu për së gjalli a për eshtra

fati në ty dikur të m’i kthejë!

Tabani im ku qahet shpirti,

në zambakë rrugën e shoh nga këtu.

Kur të vjen dita ma lexo librin,

mbi urë guri kur lashë këta sy!

/QendraPress/