E diela me poetin;Nysret DURMISHI
I HUAJ NË QYTETIN TIM.
Dikur largë shum largë
Kur qytetet tjera, kan pasë baltë,
Kur Londra e Paris s’kan qenë fare
Ti qyteti im ke pasurë Makadamë
Në kohëra të vjetra,
Kur për qytete tjera nuk është ditë asgjë
Ty Prizreni im, të kan thënë KASABA
I njëjti je ti, nuk ndryshon për ne
Erdhën të huajt të ndrruan emër
Dikush te thoshte Therand dikush Prizerend,
Ata ikën e ti krenaria jonë mbete në të njëjtin vend
Erdhën Romak, Turq e barbarë
Çdonjëri nga ti, diqka deshi për të marrë
Por historinë tënde, nuk ja u dhe
E mbajte fshehur nën dhe
E ruaj për bijtë e mi ju the
Të mbushen me kisha e gjamia
Përjetove shajkaqa e shamia
Por ty asnjëher stu përul krenaria
Po tani, qfar po ndodh me ty o vendlindja ime
Po na vijen do njerëz nga shum vende tjera
Po na hynë në oborr pa trokit te dera
Nuk te duhen ty, te tillë”Lidera”
Ti ke djemt tu,qe ta mbrojtën nderin
Luftëtarët trima,që sta përkulen as karakterin
Ndihu krenar me ata Prizreni im
Nuk dua të ndihemi i huaj
Në qytetin tim.
NËNA HEROINË
Me zemër te thyer me skamje ne sofër
Mbledhe nëna femijet rrreth vehtes ne votër
Nëne dua bukë, qanë më i vogli
Nëne nuk kam uri,I thot djali madh
Nënë te hane vellezereti, un ha ne mengjes
Degjohet një ze I shterun ,I vajzes sy zezë
I degjon nëna e shkretë, as një fjal se flet,
vetem I ledhaton, këngë kreshnike me vaj këndon
Ku e kemi babanë, djali vogel qanë
Do te vi së shpejti Lirinë do na sjelli,
Se bashku me Lirinë dhe bukë do na bie,
Ju thotë nena e mejrë
Flini gjum tani, ëndërra te miri shihni
Kur te zgjoheni, babai do të vi
Do ju sjell ,lodra, libra e fletore
Do të rriteni , në shkollë do të shkoni
E lodhur nga skamja, vë kokën ne gur, gjumi nuk e zë,
Në ëndërr sheh burrin, veshur kuq e zi,
Në kokë mbante një plis te ri, I buzeqeshur thotë
Liria po vjen, ngase ne u flijuam,e dashura grua
Amanet fëmijët, me mi edukua
Tregoju për luftën, tregoju per trimërin
Kur të rritën thuaju se babai vdiq për Liri
Ta duan atdheun, te bëhen te zotë
Mos I le te bredhin nëpër Europë
Ashtu I mësoi nëna heroine femijet jetimë,
Me tregime për Lirine per baben e vrare,
Që ra me pushkë ne dorë ,e u ba dëshmor
Ju thuri vargje, për trimerinë
Për Kosovën martire,ju foli cdo natë
Ta doni atdheun, kombin ta nderoni
Nëse është nevoja dhe ju te luftoni
Amanetin e babait kurr mos e harroni!
