Çaste poetike me poetin ;Refki RESHITAJ

NUK NDAHET MË SHQIPTARIA..!

————————————————-

Kalova tri ditë në Durrës,

O shpirt se ç’ mu kënaqe…

Mjafton që se dëgjova fjalën:

“Zdravo zemljaçe !” 1*

Më kujtohet fëmijëria…

Kur n’deti shkonim n’Mal të Zi.

Edhe pse ishte det shqiptar,

Më bëhej se isha në Serbi .

E kishim paksa frikë,

Ta flisnim gjuhën tonë.

Lirshëm flisnim shqip,

Vetëm kur ishim në dhomë.

E tash na pret Shëngjini,

Plotë motra e vëllazëri.

Vlora, Durrësi e Saranda

Të Nënës Shqipëri..!

Kahdo që e kthej kokën,

Vetëm shqip veshët më dëgjojnë.

E sytë më shohin vetëm shqiponja

Mbi det që fluturojnë…

Në plazh takoj mirditorë,

Shkodranë e vlonjatë,

Sarandiotë e përmetarë…

Të gjithë vëllezër shqiptarë.

Nuk ka më frikë si dikur

As ngurrim të flasësh shqip,

Jemi n’tokën tonë të bekuar

Kristë, Pandi e Astrit…

I bekuar qoftë dhe Zoti

Që na dha këtë mundësi,

Të rrojmë e të kënaqemi së bashku,

Shqiptarë, o vëllezër të mi !

Ne të tjerët nuk i urrejmë

Po deshën t’ na mbesin vetëm “komshia” 2*

Por, ëndrrat e tyre t’i harrojnë

Se kurrr, KUUURR më nuk ndahet Shqiptaria..!

………….

1* Pershendetje sllave: Njatëjeta bashkëvendës

2* Fjalë sllave : Fqinjë