Çaste me poetin prizrenas :Nysret Durmishi
ZËRI I BILBILIT NË MËRGIM
Lumturia është zhdukur prej kohësh,
Kënga e zëri i bilbilit me ngjajnë
Në cicërimat e bilbilave te vendit tim
Verën e kaluar kur isha ne vendlindje
Rreth meje nga të gjitha anët
Monotoni, i vetëm në errësirë -
Nga do që je, kudo që je i vetëm je
Si zog i trishtuar, erdha i vetëm?
Këndo bilbil, unë te percjelli me lotë në sy
Unë ndjek këngën tënde të bukur,
Gjë që më kujton me shumë mall
Në tokën time të largët.
Kur të dëgjoj ty, bilbil
zemra ime kujton verën e fëmijërisë sime
Burimet dhe gurrat e vendit tim. –
Këndo bilbil, këngën tënde mos e ndalo
Edhe pse në dhe te huaj
Më rikthen moshën time të lumtur:
Sytë lotojnë … shpirti më dhemb
Unë, këtu po plakem, po tretem
Zëri i bilbilit në mërgim
s’dua të më përcjellë ne amshim
Amanet, brezave që vijnë
Eshtrat t’mi dërgoni në vendin tim!!
