Çaste me poeten;Katiola Karoli

Retē dhe dielli

Retë kapriçioze luajnë̈ me diellin.

Duke lodruar në hapësirën blu.

Here e mbulojnë̈ si një fustan mē tantella.

Here e zhveshin nudo por gjithë nur.

Retë kapricioze luajnë me rrezet e diellit.

Unë shtrirë në lendinë,sa kohe kam s’e di?

Shikoj e magjepsur lojën e reve…

Dhe me kujton lojën qe beja me ty.

Ti dhe unë si një̄ qiell me re.

Ndjenjat tona me shpirtrat luajnë̈.

Brenda kishim gëlltitur diellin dashuri.

Por mes rrezeve kishte re xhelozi.

Kështu luanim unë̈ dhe ti.

Si retë̈ lozonjare me diellin.

Rri dhe vështroj me çudi, Ndjenjēn time e masja me qiellin